Zasady Domowego Kościoła

1. Założycielem DK jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921 - 1987). W rozwoju DK ściśle współpracowała z Założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ. Duchową kolebką DK jest Krościenko n/D, gdzie w 1973 r. odbyły się pierwsze oazy rodzin.
2. Znakiem DK są dwa greckie słowa: "FOS" (światło) i "ZOE" (życie), wpisane w kształt krzyża, wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu.

 DK używa również znaku END - ikony Świętej Rodziny.

3. Świętem patronalnym DK jest Niedziela Świętej Rodziny
   
   4. Pismem formacyjnym DK jest "Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych", wydawany od 1975 roku, którego pierwszym redaktorem był Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki.
   
   5. Pary odpowiedzialne DK, będące diakonią Domowego Kościoła, na wszystkich stopniach struktury organizacyjnej wchodzą w skład diakonii Ruchu Światło- Życie.
   
   6. DK jest otwarty na współpracę z innymi ruchami posoborowej odnowy w Kościele.
   
   7. Program formacyjny DK kształtowany jest na podstawie materiałów formacyjnych Ruchu Światło-Życie i Equipes Notre-Dame, dokumentów Soboru Watykańskiego II oraz aktualnego nauczania Kościoła.
   
   8. DK zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.
   
   9. DK dąży do odnowy małżeństwa i rodziny poprzez wdrażanie do:
   - życia Słowem Bożym, aby stawało się ono słowem życia,
   - życia modlitwą, jako osobistego spotkania z Chrystusem, swoim Zbawicielem,
   - życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego,
   - dawania świadectwa o swoim spotkaniu z Chrystusem w małżeństwie, rodzinie i wobec innych ludzi,
   - postawy służby we wspólnocie Kościoła, według otrzymanych darów.
   
   10. Realizacja charyzmatu RŚ-Ż odbywa się w DK w szczególności poprzez:
   - kształtowanie swoich członków w duchu formuły jedności "Światło-Życie",
   - doprowadzenie ich do przyjęcia Chrystusa jako osobistego Pana i Zbawiciela (idea Nowego Człowieka),
   - dążenie do pełnego i odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu Kościoła lokalnego (idea Nowej Wspólnoty),
   - budowanie i propagowanie kultury opartej na zasadach chrześcijańskich (idea Nowej Kultury),
   - podejmowanie służby na rzecz moralnej odnowy Narodu, zwłaszcza przez Krucjatę Wyzwolenia Człowieka i troskę o obronę życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci.
4. Budowaniu jedności (communio) w małżeństwie i rodzinie służą następujące elementy formacyjne–zobowiązania, przyjęte z END:
   codzienna modlitwa osobista (Namiot Spotkania),
   regularne spotkanie ze słowem Bożym,
   codzienna modlitwa małżeńska,
   codzienna modlitwa rodzinna,
   comiesięczny dialog małżeński,
   reguła życia (systematyczna praca nad sobą, swoim małżeństwem i rodziną),
   uczestnictwo, przynajmniej raz w roku, w rekolekcjach formacyjnych
   Dzięki wprowadzaniu w życie tych elementów następuje indywidualne zbliżenie się małżonków do Boga i wzrastanie na drodze duchowości małżeńskiej. Nie są one celem samym w sobie, ale środkiem do celu. Ich realizowanie odbywa się w małżeństwie poprzez codzienny wspólny wysiłek małżonków, podejmujących i realizujących poszczególne zobowiązania oraz poprzez wzajemną pomoc małżeństw w kręgu w dążeniu do świętości (idea małej grupy jako środowiska koniecznego do wzrostu wiary).
5. Krąg tworzy 4-7 małżeństw, najlepiej z jednej parafii, pragnących wspomagać się wzajemnie w dążeniu do budowania w swoich rodzinach domowego Kościoła. Małżeństwa gromadzą się w imię Chrystusa – dla niego i z miłości do Niego, aby Go wspólnie odnajdywać i trwać przy Nim w swoim życiu codziennym. Krąg powinien być urzeczywistnieniem ideału życia wspólnoty chrześcijańskiej oraz stałym źródłem jego odnowy w poszczególnych małżeństwach. Konieczne jest więc uczestnictwo każdego małżeństwa w comiesięcznych spotkaniach kręgu. W DK rodzina jest podstawowym miejscem formacji, krąg jest podstawowym elementem w jego strukturze organizacyjnej jako środowisko formacyjne i ewangelizacyjne, służące rodzinom, jest on szczególnym "laboratorium" duchowości małżeńskiej. Za krąg odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. Jest ona odpowiedzialna za pracę formacyjną kręgu, za jego życie duchowe, za przebieg spotkań formacyjno-modlitewnych. Dla prawidłowej pracy kręgu niezbędna jest doktrynalna i duchowa pomoc księdza moderatora - doradcy i opiekuna duchowego.
6. Kręgi rodzin pracują w cyklach rocznych. Spotkania miesięczne kręgów odbywają się od września do czerwca włącznie. Przez cały rok, a zwłaszcza w okresie wakacyjnym, odbywają się rekolekcje formacyjne. Szczególną rolę odgrywają rekolekcje15-dniowe.
7. Spotkanie miesięczne kręgu rodzin składa się z następujących części stałych:
   dzielenia się życiem
   - (dzielenie się wydarzeniami, radościami, troskami podczas symbolicznego posiłku);
   modlitwy:
   - dzielenie się Ewangelią lub inne formy spotkania ze słowem Bożym,
   - tajemnica różańca;
   formacji:
   - dzielenie się w atmosferze modlitwy realizacją zobowiązań, to znaczy osiągnięciami i trudnościami w rozwoju życia duchowego,
   - omówienie nowego tematu.
   Spotkanie odbywa się raz w miesiącu w mieszkaniach poszczególnych małżeństw i nie powinno trwać dłużej niż trzy godziny. Dzielenie się realizacją zobowiązań jest jego istotnym punktem i dlatego tę część zawsze prowadzi para animatorska. Od realizacji zobowiązań zależy duchowy rozwój zarówno małżeństw, jak i całego kręgu. Spotkanie może być przeplatane śpiewem o treści dobranej do rozważanego tematu lub okresu liturgicznego. Pod koniec spotkania omawiane są sprawy organizacyjne kręgu i ruchu.
8. Posługę pary animatorskiej w początkowych spotkaniach nowego kręgu pełni małżeństwo, zwane parą pilotującą. Przeprowadza ono krąg przez etap ewangelizacji, a następnie wprowadza go w zagadnienia dotyczące duchowości małżeńskiej, metod pracy kręgu i całego Ruchu. Czas pilotażu po okresie ewangelizacji trwa w zasadzie jeden rok. Pilotowanie nowego kręgu nie zwalnia pary pilotującej z uczestnictwa w kręgu macierzystym, jednak już bez możliwości pełnienia posługi animatorskiej.
9. Podstawowa praca formacyjna jest realizowana według podręczników "Domowy Kościół. I rok pracy" i "Domowy Kościół. II rok pracy", z których pierwszy wprowadza stopniowo poszczególne zobowiązania, drugi ukazuje dalszą formację pogłębiającą duchowość małżeńską. Okres ten trwa od dwóch do czterech lat, w zależności od rozwoju duchowego małżeństw kręgu. Po tym okresie realizowana jest dalsza formacja - permanentna.
10. Do istoty pracy formacyjnej w kręgach należy również uczestnictwo w różnego rodzaju rekolekcjach organizowanych przez DK: rekolekcjach 15-dniowych I, II, III stopnia (oazach rodzin), kilkudniowych Oazach Rekolekcyjnych Animatorów Rodzin (ORAR I i II stopnia), rekolekcjach ewangelizacyjnych i tematycznych. Rekolekcje te przeznaczone są dla małżonków wraz z dziećmi, jeśli nie ma przeszkód organizacyjnych. Na rekolekcjach (zwłaszcza 15-dniowych) powinien być realizowany także program formacyjny dla dzieci.
    Program oazy I stopnia ma charakter ewangelizacyjno-katechumenalny; omawiane są również zagadnienia z zakresu duchowości małżeńskiej.
    Oaza II stopnia rozwija biblijne podstawy inicjacji liturgicznej; omawiane jest również przeżywanie okresów liturgicznych w rodzinie.
    Oaza III stopnia ukazuje rzeczywistość Kościoła jako wspólnoty.
    
    ORAR I stopnia pogłębia rozumienie istoty, celu, duchowości i metody DK jako nurtu wspólnot rodzinnych w ramach Ruchu Światło-Życie.
    ORAR II stopnia przygotowuje małżeństwa do świadomego podjęcia posługi pary animatorskiej, ukazując wagę i odpowiedzialność zadań animatorów.
    Formację podstawową stanowi przeżycie tematów formacyjnych według podręczników I i II roku pracy, oazy rekolekcyjnej I, II i III stopnia oraz ORAR I i II stopnia.
    Członkowie DK po przeżyciu formacji podstawowej podejmują formację permanentną poprzez:
    - ciągłe pogłębianie formacji podstawowej,
    - realizację na spotkaniach miesięcznych tematów według materiałów proponowanych przez Centralną Diakonię DK lub według własnego wyboru,
    - udział w rekolekcjach i sesjach tematycznych DK,
    - Triduum Paschalne przeżywane w formie rekolekcyjnej we własnej parafii albo wyjazdowe,
    - uczestnictwo w ORD,
    - udział w rekolekcjach organizowanych przez RŚ-Ż i innych.
11. Rodziny DK dla budowania jedności Ruchu starają się uczestniczyć w dniach wspólnoty Ruchu Światło-Życie.
12. Członkami DK są małżeństwa sakramentalne, które wspólnie (mąż i żona) angażują się w proponowaną im formację.

Zasady Domowego Kościoła zostały zatwierdzone przez Episkopat Polski.
„Wszystkim podejmującym formację w ramach Domowego Kościoła, szczególnie tym, którzy podejmują różnego rodzaju posługi, udzielam pasterskiego błogosławieństwa.”
Tarnów, 25 marca 2004 r.
Wiktor Skworc Delegat KEP ds. Ruchu Światło-Życie

Drukuj